Μήπως σε αγαπάει και δεν το καταλαβαίνεις;

Καλύτερα, λένε, να σου βγει το μάτι παρά το όνομα. Από ότι φαίνεται όμως σε ό, τι έχει να κάνει με τις σχέσεις, η ματιά μας είναι αετίσια, αλλά από όνομα “τζίφος”! Εντάξει, μπορεί ένας άνδρας που “τσιλιμπουρδίζει” να παίρνει επιβραβευτικά σχόλια για τις πράξεις του και αντίστοιχα μια γυναίκα να θεωρείται ακόμη από πολλούς “κοινή” αν κάνει το ίδιο, όμως γιατί αυτό πρέπει να σημαίνει ότι έχουμε τα πρωτεία στην αστάθεια; Την συναισθηματική ή ακόμη κι αυτή των σχέσεων;

Σε πληροφορώ λοιπόν εκ πείρας, πως ακόμη κι ένας άνδρας μπορεί να αγαπήσει και βέβαια να μείνει κέρβερος, πιστός φρουρός της αγάπης του, παρά τις σειρήνες στο διάβα του. Μήπως γίνομαι πολύ “λογοτεχνικός”; Ίσως!

Για πολλά χρόνια η τρυφερότητα και η αγάπη έμοιαζαν να είναι ξένα για το είδος των αρσενικών. Κι όμως, πιστεύουμε στην αγάπη όσο και οι γυναίκες που συχνά παρουσιάζονται ως ειδήμονες σε θέματα ρομαντισμού και έρωτα. Απλά αγαπάμε με διαφορετικό τρόπο.

Άφησε μας λοιπόν να ζήσουμε τον έρωτα με τον δικό μας τρόπο και θα σου αποδείξουμε ότι ξέρουμε να δίνουμε απλόχερα την αγάπη.

Εντάξει αγαπάμε! Αλλά πώς αγαπάμε;

Είναι ένα μυστήριο γύρω από τη φύση του άνδρα. Αλήθεια, πώς αγαπούν οι άνδρες; Η απάντηση είναι πως... απλά αγαπούν.

Είναι χαρούμενοι όταν γνωρίζουν ότι έχουν την αγάπη και την μπάλα. Σε αντίθεση με εσένα, που σε ανάλογη περίπτωση θα αναρωτηθείς: Είναι η αγάπη μου αληθινή; Με θέλει για αυτό που πραγματικά είμαι; Αν δεν ήμουν τόσο όμορφη θα με πρόσεχε ποτέ; Μήπως θαμπώνεται από την καριέρα μου; Πόσο θα κρατήσει αυτή η σχέση; Τον ενοχλεί η κυτταρίτιδά μου;

Και είναι αυτό ακριβώς το μεγάλο πρόβλημα των ανδρών. Κουραζόμαστε πολύ με μια γυναίκα που έχει εμμονή να βρει αποδείξεις για την αγάπη. Μπορεί να μην είμαστε οι πιο εκδηλωτικοί σε ό, τι αφορά στα συναισθήματά μας, όμως δεν αισθανόμαστε την ανάγκη να δώσουμε εξετάσεις για αυτή.

Σταμάτα να ρωτάς

Είναι γλυκό να με ρωτάς “Μ'αγαπάς;”! Μην το παρακάνεις όμως... Σε έχω μέσα στην καρδιά μου, κι αυτό μου φτάνει! Πρέπει να φτάνει και σε σένα.

Και να ξέρεις κάτι... Όποτε χρειαστεί να σου απαντήσω (μετά από όλη αυτή την πίεση) ένα είναι σίγουρο. Δεν θα σου πω αυτό που αισθάνομαι. Στην απάντηση μου θα βρεις την αγωνιώδη προσπάθεια να απαντήσω αυτό που θέλεις να ακούσεις! Κι εκεί αρχίζει το πρόβλημα. Όχι. Δεν είμαι “υποκριτής”. Απλά τρέμω μήπως σε δυσαρεστήσω κι εκεί εγκλωβίζομαι. Με άλλα λόγια, το μόνο που θα πετύχεις είναι να με κλείσεις στον εαυτό μου κι αντί να εκφράζομαι με την καρδιά μου, να μιλώ με τη λογική!

Νέα ήθη και έθιμα

Αιώνες φαλλοκρατικών στερεοτύπων και ανδροκρατούμενης κοινωνίας έπεισαν τον άνδρα ότι δεν έχει δικαίωμα να αποκαλύπτει τα συναισθήματά του και του απαγόρεψαν να είναι ο ίδιος του ο εαυτός. Ευτυχώς σήμερα, ο άνδρας δεν διστάζει να πλησιάσει τις γυναίκες.

«Δυο πράγματα αρέσουν στον άνδρα: Ο κίνδυνος και το παιχνίδι. Και του αρέσουν οι γυναίκες γιατί είναι το πιο επικίνδυνο παιχνίδι», έλεγε ο Νίτσε και δεν είχε άδικο.

Επίσης, οι άνδρες δεν επιδίωξαν ποτέ να αλλάξουν μια γυναίκα, ενώ μια γυναίκα επιθυμεί μονίμως να αλλάξει έναν άνδρα, με κίνδυνο να χάσει κάτι πολύ μαγικό: την συμπληρωματικότητα στις σχέσεις των δύο φύλων.

Συμπέρασμα: Αθώος ο κατηγορούμενος

Η απάντηση στο ερώτημα δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι: «Οι άνδρες αγαπούν όπως οι γυναίκες». Αγαπάμε με φόβο και πάθος, τρυφερότητα και ένταση… Αλλά αγαπάμε. Με τον δικό μας τρόπο!