ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΡΙΝ ΤΟ ΓΑΜΟ- ΧΩΡΙΣΜΟΣ

Ε δεν το πιστευω, τι να πω...Οι άνθρωποι εχουν χάσει τα παντα πλεον...στις μερες μας η αγαπη πρεπει αν υπ[ερτερει και ο ενας να ειναι διπλα στον αλλον σε τετοιεσ στιγμες...Κατα τη γνωμη μου σορρυ αν στα λεω χυμα αλλα σε έβλεπα μονο για να βολευτει...Απ την αρχη ο στοχος της πιστευω ηταν να βρει εναν αντρα οικονομικα ευκαταστατο να καβατζωσει και το σπιτακι και να μην εχει αναγκη κανεναν...Λαθος σου που δεν εφυγες απο την πρωτη στιγμη που σου εθιξε το θεμα...για να το εκανε μια θα το ξαναεκανε επρεπε να το περιμενεις...οποιος θιγει τετοια θεματα δεν αγαπα...Δεν λεω να μην το συζητησετε αλλα οχι ετσι.κριμα

Καλησπέρα σας,

Ήμουν έτοιμος να παντρευτώ τον Ιούνιο αλλά κάποιες καταστάσεις μας οδήγησαν στον χωρισμό και στο να μην μιλάμε καν με την την πρώην μου...Πριν ένα χρόνο ίδια εποχή είχε προβάλει οικονομικές αξιώσεις λέγοντας πως ο πατέρας μου είχε υποσχεθεί πράγματα στον πατέρα της..ο πατέρας μου αυτό που έκανε είναι να πει πως μπορούμε να μείνουμε σε δικό μου σπίτι(του πατέρα μου) αν το θέλουν τα παιδιά...ο πατέρας της όπως κατάλαβα θεώρησε πως το σπίτι αυτό είναι ιδιοκτησία μου και μπορώ να το εκμεταλλευτώ οικονομικά...θεώρησε πως πριν το γάμο πρέπει πρέπει πως όλα τα περιουσιακά πρέπει να έχουν τακτοποιηθεί..για το δικό μου καλό και για να μην με ρίξουν έναντι της αδερφής μου..μου έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό..πιέστηκα θίχτηκα κ μετά από καιρό μου ζήτησε συγνώμη και πώς κουράστηκε με όλα αυτά και πάνω απο όλα θέλει εμένα...εγώ ήδη πριν απο αυτά είχα κάνει μιά ατυπη πρόταση γάμο χωρίς να μπλέξουμε τους γονείς..δέχτηκα την συγνώμη της και στην πορεία προχωρήσαμε σε αρρεβώνα με όλους τους γονείς..πάντα με έτρωγε μέσα μου αυτό που είχε συμβεί αλλά πίστευα πως είχε ξεπεραστεί..αλλά στα δύσκολα καθώς πλησίαζε ο γάμος και έβλεπε πως θα χάσει την οικογενειακή της βολή μου πρόβαλε τα θέματα αυτά ξανά..λέγοντας μου πως πρέπει να ξεκαθαριστούν για να δούμε πως θα ζήσουμε..της είπα πως η λύση είναι μία αφού έχω εγώ ήδη την δουλειά μου να βρεί και εκείνη μια δουλειά και οι γονείς ανιδιοτελώς χωρίς να τους βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό όσο μπορόυν και αν μπορούν στα πρώτα βήματα μας να είναι δίπλα μας...δεν το δέχτηκε αυτό λέγοντας τον πατέρα μου αφερέγγυο που δεν κρατά της υποσχέσεις του..προσπάθησα να επαναφέρω την τάξη..αλλά έγινε χαμός αφού και οι γονείς ενημερώθηκαν για όλα αυτά και οι δικοί μου θίχτηκαν εντελώς...βλέποντας πως πάει να γίνει απλά μια οικονομική συναλλαγή χωρίς ίχνος συναισθήματος...στην πορεία με προσέγγισε πάλι λέγοντας μου πως είναι δίπλα μου και θέλει να βρεθεί μια λύση...της είπα να αφήσουμε τους γονείς και να κοιτάξουμε αν και πώς μπορούμε εμείς να βρούμε τους ρυθμούς μας..και τα υπόλοιπα ακόμα και τους γάμους τα βρίσκουμε μετά...τα δέχτηκε αλλά στην πορεία μου είπε πως πρέπει να τα διορθώσουμε όλα και τα δικά μας και τα οικογενειακά συγχρόνως...και μου ζήτησε να βρεθούν οι γονείς...αρνήθηκα αλλά στην πορεία βλεποντας πως δεν υπάρχει λύση του έφερα σε επαφή και επικράτησε πανικός..ο πατέρας προέβαλλε ακριβώς αυτά που αξιώσε η κόρη με διπλωματικό τρόπο και ζήτησε απο τον πατέρα μου να υποσχεθεί οτι θα βοηθάει τα παιδιά του...ο πατέρας μου ήταν έτοιμος να πάθει έμφραγμα καθώς θεώρησε πως δεν γίνεται γάμος αλλά οικονομική συναλλαγή..κ μετά εκείνως είπε πως άφησες τον γιο σου να ζητήσει την κόρη μου αφού δεν μπορεί να την ζήσει...ειπώθηκαν πολλά που εξόργισαν τον καθένα απο την πλευρά του...και εκείνη που ήταν τόσο καιρό μαζί μου...δεν στάθηκε στην συγκεκριμένη συνάντηση(τσακωμος!) ούτε λεπτό στο πλευρό μου...και μετά απο μέρες αφού έριξα τα μούτρα για ακόμα μια φορά είπε πως δεν θέλει να με ξαναδεί και να απομακρυνω απο αυτήν...πως είναι δυνατόν τα περιουσιακά να υπερτερούν των συναισθημάτων και γιατι στις μέρες μας πρέπει να γίνονται οικονιμικές συμφωνίες για να παντρευτεί κάποιος?δεν έχω συναντήσει τέτοια κατάσταση ποτέ μου και έχω πάθει μεγάλο σοκ...ο πετέρας της τώρα θέλει να της αδειάσω το σπίτι απο τα πράγματα που είχα πάρει έπιπλα, ηλεκτρικά κτλ....προκειμένου να το νοικιάσει κ να το κάνω γρήγορα...η κόρη είναι χαμένη εντελώς.. ο πατέρας της μου ανακοίνωσε πως η σχέση μας έχει τελειώσει και πως δεν θέλει να μπει το μοναχοπαίδι του σε μια τέτοια οικογένεια..τον πήρα πάλι τηλέφωνο για να το πω να πάρω τα πράγματα και του είπα πως είναι αδικαιολόγητο να ορίζεται οι γονείς την σχέση μας και η κόρη σου να κρύβεται λόγω των ψυχολογικών της...μου είπε πως δεν ξέρω που θα βγει αυτή η ιστορία και ποιο θα είναι το μέλλον..αστην να ηρεμήσει διότι ξέρω πως την ενοχλείς και βλέπετε....είναι 28 χρονων γυναίκα και φέρεται σαν παιδάκι..αλλά εγώ όμως δεν είμαι παιδάκι και απαιτώ και θέλω να ξεκαθαρίζω τα πάντα μόνος μου..κάτι που δεν κάνει αυτή...ποιά είναι η γνώμη σας για όλα αυτά? πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τέτοιες αντιλήψεις στις μέρες μας?

Ευχαριστώ